I am Article Layout

Selecteer uw beleggersprofiel:

Deze inhoud is uitsluitend bestemd voor een Adviseur en Institutionele belegger / consultant.

Bent u een Particuliere Belegger?

Ecologisch beleggen en de regeneratieve economie

April 2022
Marketingmateriaal

ESG in de Praktijk Gabriel Micheli over ecologisch beleggen

Gabriel Micheli, senior investment manager en al 15 jaar actief in de samenstelling van milieuportefeuilles, heeft een groot respect voor de natuur meegekregen van thuis.

Hoe lang bent u al actief in ecologisch beleggen?

Ik ben in 2006 bij Pictet komen werken, precies op het moment dat Water een strategie van meerdere miljarden werd. Ik vond het geweldig om in 2007 betrokken te zijn bij de lancering van een nieuw milieu-strategie, Clean Energy, omdat ik mijn kennis van economie en financiën wilde toepassen om een positieve impact op het milieu te hebben. Ik ben ervan overtuigd dat je als aandeelhouder in een zeer goede positie verkeert om dat te doen. Kort daarna, midden in de crisis van 2008, nam ik deel aan de lancering van Timber met als doel te investeren in duurzame bosbouw. Vervolgens zijn we geëvolueerd naar een concept dat al onze milieustrategieën – Water, Clean Energy en Timber – in één concept zou combineren. Tegen 2010 hadden we een aantal institutionele mandaten binnengehaald, maar het duurde even om een coherent concept te bedenken, omdat veel bedrijven die gelinkt waren aan onze thema's soms een milieuprobleem oplosten, maar tegelijkertijd ook schade veroorzaakten op andere vlakken. 

het Planetary Boundaries-raamwerk
PLANETAIRE GRENZEN
Bron: Pictet Asset Management, Stockholm Resilience Centre, Per 31.03.2020

Destijds werd over klimaatverandering gesproken, maar vervuiling, biodiversiteit of plastic werden niet noodzakelijkerwijs gezien als problemen. Ik was ervan overtuigd dat je door te focussen op één milieudimensie het risico liep om elders problemen te creëren. Met de hulp van de zeer creatieve Christoph Butz, die als opgeleid bosingenieur een grondig inzicht heeft in aardsystemen, hebben we een beleggingsmethodologie ontwikkeld op basis van de planetaire grenzen.

Het is een wetenschappelijk kader dat een holistisch beeld geeft van alle milieukwesties en dat erkent dat elke dimensie een limiet heeft die we niet mogen overschrijden. De beleggingsmethode die we bedachten was toen heel innovatief. We verbeteren die nog steeds, maar nu wordt de methode steeds meer mainstream en zie je veel boeken of documentaires over de planetaire grenzen; het wordt een gemeenschappelijke taal. We berekenen al jaren de impact van bedrijven op basis van deze methodologie. 

De Europese taxonomie die nu wordt geïmplementeerd, maakt op bijna precies dezelfde manier gebruik van onze methodologie: naast aanpassing aan en beperking van de klimaatverandering zijn er nog vier andere dimensies die echt overeenkomen met onze planetaire grenzen. Met de dubbele aanpak van 'geen schade berokkenen', dus binnen de planetaire grenzen blijven en 'goed doen', of de situatie verbeteren op ten minste één van de dimensies. 

We willen voorop blijven lopen en vandaag de strategieën ontwikkelen die klanten over vijf jaar zullen vragen.

Wat vindt u van de trend naar netto nul?

Het is een stap in de goede richting, maar tot dusver verandert het helaas nog niets aan het langetermijntraject. Vandaag hebben we een economie die degeneratief is voor het milieu: alles wat we doen, vernietigt de planeet gedeeltelijk. Grote merken die groen worden, willen in wezen iets beter doen dan voorheen, maar dat is over het algemeen nog steeds degeneratief, Naar mijn mening.

We moeten verder gaan dan netto nul – het wordt steeds duidelijker dat we moeten herstellen wat we vernietigd hebben. We moeten koolstof terugbrengen in de aarde met regeneratieve landbouw of door bomen te planten; we moeten nieuwe technologieën vinden. Wat we bovenal nodig hebben, is een niveau van structurele organisatie waarin we evolueren naar een economie die regeneratief is, dat wil zeggen circulair, maar daarnaast ook iets positiefs oplevert voor de biodiversiteit of de natuur. Dat zou worden gemodelleerd aan de hand van systemen in de natuur die zichzelf voortdurend regenereren. Vernietig een bos en het zal zichzelf uiteindelijk regenereren. We moeten een economie hebben die op die structuur is gebaseerd. Als aandeelhouders kunnen we partners zijn van bedrijven die dat pad inslaan. Ik ben ervan overtuigd dat een bedrijf, om te overleven, superieure groei te leveren, innovatief te zijn en het slimste talent aan te werven, die nieuwe structuur moet overnemen.

Vindt u het vandaag gemakkelijker om uw milieu-inzichten te delen?

Het is indrukwekkend hoeveel er de afgelopen jaren is veranderd. Toen ik begon, was er geen consensus over waarom meststoffen, kunststoffen, airconditioning, kernenergie of zelfs pesticiden niet thuishoren in een beleggingsstrategie die focust op het milieu. We hoorden pas een paar jaar geleden veel over biodiversiteit. Over plasticvervuiling wordt pas echt gesproken sinds de documentaire Blue Planet van de BBC ons op de schade aan de oceanen wees, maar het is altijd een probleem geweest! Vandaag is een veel groter deel van de bevolking bezorgd en verrassend genoeg is dat toegenomen met de Covid-19-crisis. De jongere generatie lijkt deze problemen ter harte te nemen; voor de meeste mensen die we vandaag aannemen, is het een no-brainer. 

Tien jaar geleden had ik niet op zo'n plotse verandering in deze richting durven rekenen. Duurzaam beleggen was nog een niche. Ik geloof dat de overheersende gedachte was namelijk dat het opleggen van ethische criteria aan beleggingen zou leiden tot ondermaatse prestaties omdat het beleggingsuniversum zou worden beperkt. Dat debat hoeven we nu niet meer te voeren, de staat van dienst van onze milieustrategieën spreekt voor zich.

Betrokkenheid bij het bedrijf werd als negatief ervaren door beleggers die vreesden dat het hun relatie met het management van het bedrijf onder druk zou kunnen zetten. Vandaag komen bedrijven naar ons voor advies omdat ze beseffen dat kapitaal stroomt naar diegenen met de beste ESG-scores. In het Timber-strategie dat ik vroeger met Christoph beheerde, hebben we altijd gesprekken gehad met bedrijven over de beste bosbouwpraktijken, het behoud van een goed biodiversiteitsniveau en tegelijk waardevol hout produceren. We hebben bedrijven altijd aangespoord om hoge normen op het gebied van duurzaam bosbeheer na te leven, omdat de waarde van de bedrijven waarin we beleggen voor een groot deel wordt bepaald door de duurzaamheid van hun bosbouwactiva.

We moeten verder gaan dan netto nul. We moeten herstellen wat we vernietigd hebben.

Hebt u altijd al belangstelling gehad voor verantwoord beleggen?

Mijn familie heeft altijd een sterke band gehad met de natuur en dat hebben ze aan mij doorgegeven. In Genève was er in de twintigste eeuw een zeer sterke focus op milieu. Dat komt, denk ik, door de erfenis van drie belangrijke historische figuren– Jean Calvin, Jean-Jacques Rousseau en Henri Dunant, die Genève doordrongen met een gevoel van openheid tegenover de wereld, een gevoel van rechtvaardigheid en medeleven dat we de 'geest van Genève' noemen. Dit strekte zich uit tot het milieu met figuren als Robert Hainard, een naturalistische schilder die bevriend was met mijn vader en die een hele generatie inspireerde om de natuur in zijn wilde en vrije staat te waarderen. Mijn vader is zelf een ornitholoog die zijn hele leven met verrekijkers om zijn nek heeft doorgebracht. We leefden dicht bij de natuur en dat is nog steeds een deel van mijn leven.
 
Ik rijd met een elektrische fiets, ik heb een houtpelletkachel, ik ben al zo'n vijftien jaar vegetariër en ik ben onlangs begonnen met een permacultuur-voedselbos in mijn tuin. Ik probeer de impact die ik kan hebben op het milieu te beperken in alles wat ik doe. Ik houd me aan het systeemdenken dat alles in de natuur een plaats en een doel heeft, en elke keer dat je een onderdeel van het systeem verwijdert, kan het het hele systeem beïnvloeden. Mijn vrouw was vroeger lobbyist in Brussel en ze streed tegen pesticiden in de landbouw. We proberen onze liefde voor de natuur over te brengen op onze drie kinderen.